روماتیسم می تواند به اعصاب محیطی آسیب برساند. روماتیسم عصبی عارضه ای است که از تحریک و تحت فشار قرار گرفتن اعصاب ایجاد می شود.
کهولت سن، عفونت، بیماری هایی نظیر زونا، نقرس، ام اس، تروما و آسیب های عصبی و … از مهمترین علل این عارضه هستند.
این عارضه با قرمزی و تغییر رنگ، تورم، بی ثباتی، محدود شدن محدوده حرکتی، کم شدن و از بین رفتن حس در ناحیه آسیب دیده و گرم شدن، اسپاسم عضلانی، تغییر شکل استخوان ها و … خود را نشان می دهد.
از بین بردن عامل فشار بر اعصاب، دارو درمانی، فیزیوتراپی و عمل جراحی از مهمترین درمان های مربوط به روماتیسم عصبی است.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص روماتیسم عصبی تا انتهای این متن با ما همراه باشید.
بیماری روماتیسم عصبی چیست؟
اغلب از هر 10 نفر مبتلا به روماتیسم حدوداً 4 تا 5 نفر به روماتیسم عصبی مبتلا می شوند. این بیماری ناشی از عصب تحریک شده یا آسیب دیده است.
روماتیسم عصبی عارضه ای است که با التهاب مفاصل و اختلال در عملکرد عصبی سبب آسیب می شود. اگر اعصابی که سیگنال های درد و بازخوردهای حسی را به مفاصل منتقل می کنند، دچار آسیب شوند، این اختلال به وجود خواهد آمد.
افراد مبتلا به این عارضه، درد معمولی ناشی از آسیب و التهاب مفاصل را احساس نمی کنند و این فرایند سبب می گردد تا از مفاصل آسیب دیده خود بیشتر استفاده کنند و آسیب های پیشرونده ای در مفاصل رخ می دهد که با تغییر شکل و اختلالات عملکردی همراه خواهد بود.
در اثر این عارضه غضروف میان استخوان ها به شدت فرسوده می شوند و مفاصل از شدت اصطکاک بالا آسیب خواهند دید.
اغلب این عارضه مفاصل نواحی پا، دست، مچ پا و مچ دست و …را تحت تاثیر قرار می دهد، نواحی که وزن را تحمل می کنند و تجربه فشار و استرس های مکرر را دارند.
علت روماتیسم عصبی چیست؟
فشرده شدن اعصاب در روماتیسم منجر به روماتیسم عصبی می شود. فشردگی اعصاب خود می تواند بر اثر التهاب مفاصل (سینوویت)، التهاب تاندون (تنوسینوویت) و در رفتگی جزیی در مفاصل رخ دهد.
زمانی که اعصاب محیطی که از مغز و نخاع خارج می شوند به دلایل مختلف دچار آسیب شوند، از انتقال سیگنال های عصبی به عضلات، پوست و سایر قسمت های بدن توسط اعصاب جلوگیری می شود و علائم روماتیسم مفصلی با ضعف عضلانی، گز گز، سوزن سوزن شدن و بی حسی خود را نشان می دهند.
پیری، بیماری های عفونی مانند زونا و بیماری های مزمنی مانند ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس یا نوروپاتی دیابتی و ابتلای طولانی به روماتیسم از مهمترین علل روماتیسم عصبی است.
هر عاملی که سبب آسیب ، فشار و تغییر عملکرد عصب گردد، می تواند از عوامل پدیدآورنده این عارضه باشد. بیماری ها به دلایل زیر سبب ایجاد روماتیسم عصبی می شوند:
● ام اس
ام اس بیماری است که اعصاب حسی نخاع و مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. ماده ای به نام میلین اعصاب را احاطه می کند و بیماری MS بر اثر مشکل در این ماده رخ می دهد.
● زونا
زونا یک بیماری عفونی است. عفونت در قسمت خاصی از بدن می تواند اعصاب مجاور را تحت تاثیر قرار دهد. احتمال ابتلا به بیماری زونا با افزایش سن افزایش خواهد یافت.
● دیابت
قند خون بالا می تواند به اعصاب آسیب وارد کند. احساس سوزن سوزن شدن در انگشتان دست و پا از مهمترین نشانه های روماتیسم عصبی ناشی از دیابت است.
● فشار عصبی ناشی از تروما
شکستگی استخوان ها، لغزش دیسک های مهره ای، تومورهای خاص و … می توانند اعصاب را تحت فشار قرار داده و تحریک کنند و سبب ایجاد روماتیسم عصبی گردند.
● نقرس یا لوپوس
این بیماری ها سبب التهاب مفاصل شده و اختلال در عملکرد عصبی را به دنبال خواهد داشت.
بیماری های مزمن کلیوی، داروهای تجویزی مورد استفاده در درمان سرطان، مصرف آنتی بیوتیک ها برای مقابله با عفونت، تروما، جراحی جهت درمان، سکته قلبی، اختلالات نخاعی، سیفلیس پیشرفته، نوشیدن زیاد الکل، کمبود ویتامین ها، انجام فعالیت هایی که نیاز به انجام مکرر حرکات بدن دارند، سابقه خانوادگی و .. با احتمال پایین تر می توانند از دیگر عوامل روماتیسم عصبی محسوب شوند.
علائم روماتیسم عصبی
از مهمترین علائم روماتیسم عصبی عبارتند از:
- درد موضعی که با لمس یا کوچکترین فشار در نقطه اسیب دیده به شدت دردناک می شود.
- احساس سوزن سوزن شدن ناحیه آسیب دیده. سطح آسیب دیدگی عصبی می تواند بر میزان تیزی و سطح سوزن سوزن شدن ناحیه آسیب دیده اثرگذار باشد. این درد در زمان شب بیشتر احساس می شود.
- اسپاسم و انقباض عضلانی در ناحیه آسیب دیده
- از دست دادن عضلات
- اختلال در عملکرد اندام و غدد
- احساس درد شدید و ناگهانی که در مسیر عصب آسیب دیده یا تحت فشار احساس می گردد.
- قرمزی و تغییر رنگ
- تورم
- تعرق بیش از اندازه
- مشکلات در نبض و فشار خون
- محدود شدن محدوده حرکتی
- کم شدن و از بین رفتن حس در ناحیه آسیب دیده
- احتمال ضعیف شدن و تغییر شکل استخوان های مفاصلی که دچار این عارضه شده اند.
درمان روماتیسم عصبی
درمان روماتیسم عصبی از طریق حذف فشار و تروما بر عصب آسیب دیده امکان پذیر است. برخی از این روش های درمانی عبارتند از:
● درمان علت زمینه ای
گاهی با حذف عاملی که سبب فشار بر اعصاب می شود، می توان به درمان این بیماری پرداخت.
برای مثال عفونت و آبسه دندان که با فشار استخوان بر اعصاب دندان همراه است می تواند از طریق درمان های دندانپزشکی یا مصرف آنتی بیوتیک درمان گردد.
● دارو درمانی
استفاده از داروهای تسکین دهنده درد مانند استامینوفن، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین، داروهای شل کننده عضلات مانند باکلوفن، داروهای تثبیت کننده غشا سلولی مانند گاباپنتین و … می توان به درمان روماتیسم عصبی کمک کنند.
● پشتیبانی و بی حرکتی مفصل آسیب دیده
بریس، آتل، گچ و تجهیزاتی از این دست از مفاصل آسیب دیده محافظت کرده و از آسیب های بیشتر به مفاصل جلوگیری کرده و از این طریق به درمان روماتیسم عصبی کمک می کنند.
● فیزیوتراپی
برخی پزشکان فیزیوتراپی و استئوپاتی را برای درمان این عارضه توصیه می کنند.
● تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست یا (TENS)
دستگاه TENS با ارسال سیگنال های کم ولتاژ به اعصاب از طریق الکترودهایی که بر پوست قرار می گیرد عمل کرده و استفاده از این روش در یک ماه به صورت روزانه نتایج موثری به دنبال خواهد داشت.
● عمل جراحی
اگر دارودرمانی و فیزیوتراپی در حذف فشار بر اعصاب محیطی موثر نباشند از روش های جراحی برای درمان روماتیسم عصبی استفاده می شود.
رفع فشار میکروواسکولار، جراحی استریوتاکتیک، فشرده سازی بالون و … از مهمترین روش های جراحی برای درمان این عارضه هستند.
سوالات متداول
روماتیسم عصبی چیه؟
روماتیسم عصبی عارضه ای است که با التهاب مفاصل و اختلال در عملکرد عصبی همراه است. زمانی این عارضه ایجاد می گردد که اعصاب مربوط به انتقال سیگنال های درد و بازخوردهای حسی آسیب دیده و دچار اختلال شوند.
آیا روماتیسم عصبی خطرناک است؟
در صورتی که روماتیسم عصبی و علائم ناشی از آن شدید باشد، می تواند خطرناک بوده و تهدید کننده زندگی در نظر گرفته شود. نارسایی اندام و تنفس دشوار از علائم روماتیسم عصبی شدید است که خطرناک خواهد بود.
