گرفتگی کمر

گرفتگی کمر از درد هایی است که افراد زیادی را به دلایل مختلف درگیر می‌کند. اما دلیل آن چیست؟ چگونه باید درد کمر را تسکین دهیم؟ و چه زمانی باید مشاوره فوری پزشکی برای گرفتگی کمر دریافت کرد؟ با ما همراه باشید تا به این سوالات پاسخ دهیم.

گرفتگی کمر چیست؟

کمر درد یا گرفتگی کمر یکی از شایع ترین مشکلات پزشکی در دنیا است. این می تواند از یک درد مبهم و مداوم تا یک درد ناگهانی و تیز متغیر باشد.

گاهی اوقات ممکن است به طور ناگهانی رخ دهد؛ در اثر تصادف، سقوط، یا بلند کردن چیزی سنگین، یا به دلیل تغییرات دژنراتیو مربوط به سن در ستون فقرات، به آرامی ایجاد می شود. در برخی موارد، اختلالات التهابی یا سایر شرایط پزشکی باعث کمر درد می شود.

درمان بسته به علت و علائم متفاوت است. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای بهبود سلامت خود و کاهش احتمال ابتلا به کمر درد مزمن یا طولانی مدت انجام دهید.

آنچه باید در مورد گرفتگی کمر بدانید

کمر درد از هر نوعی می تواند حاد یا مزمن باشد. اگر درد حاد باشد، علائم عموماً ناگهانی و موقتی هستند. با این حال، در موارد مزمن، درد به طور منظم، در طول زمان، گاهی غیرقابل پیش‌بینی، عود می‌کند و می‌تواند فعالیت‌های روزمره را دشوار کند.

یکی از رایج‌ترین انواع کمر درد ناشی از کشیدگی باندهای عضلات اطراف ستون فقرات است. اغلب در انحنای کمر و قاعده گردن اتفاق می افتد.

این نواحی وزن بیشتری را نسبت به قسمت بالایی و وسط پشت شما تحمل می کنند که کمتر در معرض مشکل هستند.

گرفتگی کمر ممکن است به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر رخ دهد:

• فتق دیسک
• کشیدگی عضلانی (به دلیل استفاده بیش از حد یا وضعیت نامناسب)
• آسیب عضلانی
• اعصاب فشرده/فشرده
• باریک شدن کانال نخاعی (تنگی کانال نخاعی)
• شکستگی مهره (های)
• پوکی استخوان
• فرآیندهای طبیعی پیری
• اسپوندیلیت (عفونت ستون فقرات که باعث التهاب می شود)
• اسکولیوز
• تومورها
• بیماری دژنراتیو دیسک

نواحی پشت و ستون فقرات را می توان به چند بخش تقسیم کرد: ناحیه گردن (مهره های گردن)، ناحیه قفسه سینه (مهره های بالای کمر) و ناحیه کمر (یا کمر). “کمر میانی” یک اصطلاح کلی است که به ناحیه زیر دنده ها و بالای باسن اشاره دارد.

کمر درد میانی و قفسه سینه به اندازه گردن و کمر درد رایج نیست، البته، زیرا مهره‌های ناحیه میانی ستون فقرات معمولاً به اندازه مهره‌های انتهای ستون فقرات خم نمی‌شوند که به شما امکان حرکت می‌دهد.

سر و باسن شما به همین دلیل، درد میانی و بالای کمر اغلب می تواند نشانه چیزی غیر از استرس عضلانی باشد. برای اطلاع بیشتر در ادامه مقاله همراهمان باشید.

علائم گرفتگی کمر چیست؟

کمر درد می تواند از درد موضعی در یک نقطه خاص تا درد عمومی که در سراسر کمر پخش می شود متغیر باشد. گاهی اوقات درد از پشت به نواحی دیگر بدن شما مانند باسن، پاها یا شکم سرایت می کند.

شدت گرفتگی کمر برای هر فردی متفاوت است. بسته به نوع، علت و محل کمر درد، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• افزایش درد با بلند کردن و خم شدن.
• تشدید درد هنگام استراحت، نشستن یا ایستادن.
• کمردردی که می آید و می رود.
• سفتی صبح هنگام بیداری و کاهش کمردرد با فعالیت.
• دردی که از پشت به باسن، ساق پا یا لگن تابش می کند.

اگر درد شما پس از چند هفته بهبود نیافت یا هر یک از علائم زیر با کمر درد شما اتفاق افتاد، باید به پزشک مراجعه کنید:

• بی حسی و گزگز.
• کمر درد شدید که با دارو بهبود نمی یابد.
• کمر درد پس از زمین خوردن یا آسیب دیدگی
• کمردرد همراه با مشکل در ادرار کردن.
• کم ردرد همراه با ضعف، درد یا بی حسی در پاها.
• کمر درد همراه با تب.
• کمردرد همراه با کاهش وزنی که قصد نداشتید.

علت گرفتگی کمر چیست؟

گرفتگی کمر می‌تواند ناشی از موارد مختلفی باشد، از جمله مشکلات مکانیکی یا ساختاری ستون فقرات، شرایط التهابی و سایر شرایط پزشکی.

مشکلات مکانیکی/سازه ای

کمر درد زمانی رخ می دهد که مشکلات مکانیکی یا ساختاری در ستون فقرات، دیسک ها، عضلات، رباط ها یا تاندون های پشت ایجاد شود. این نوع گرفتگی کمر معمولا با استراحت بهتر و با حرکت بدتر می شوند.

• رگ به رگ شدن: آسیب به رباط‌هایی که ستون فقرات را حمایت می‌کنند، که اغلب در اثر چرخش یا بلند کردن نادرست رخ می‌دهد.
• کشیدگی: آسیب به عضله یا تاندون.
• بیماری دژنراتیو دیسک: افزایش سن باعث از بین رفتن دیسک های بین مهره های ستون فقرات می شود.
• فتق یا پارگی دیسک: دیسک ها اعصاب مجاور را فشرده و تحریک می کنند. این اغلب در سطح کمر رخ می دهد.
• Spondylolisthesis: یک مهره در ستون فقرات از جای خود خارج می شود.
• تنگی نخاع: باریک شدن ستون فقرات که به نخاع و اعصاب فشار وارد می کند.
• شکستگی مهره ها.
• اسکولیوز یا سایر تغییرات مادرزادی در ستون فقرات.

درد های التهابی

در این نوع از گرفتگی کمر؛ درد در هنگام صبح به محض برخاستن بیمار شروع می‌شود و هنگام گرم شدن ناحیه یا در رخت خواب بهبود پیدا می‌کند.

• اسپوندیلیت آنکیلوزان، نوع خاصی از آرتریت ستون فقرات.
• انواع دیگر آرتریت التهابی ستون فقرات.

سایر شرایط پزشکی

• پوکی استخوان که می تواند منجر به شکستگی های دردناک مهره ها شود.
• فیبرومیالژیا، وضعیت درد و خستگی گسترده عضلانی.
• سنگ کلیه یا عفونت.
• آندومتریوز، که تجمع بافت رحم در مکان‌های خارج از رحم است.
• عفونت هایی که استخوان های ستون فقرات یا دیسک های بین این استخوان ها را درگیر می کند که می تواند باعث درد شود.
• تومورهایی که در موارد نادر روی ستون فقرات یا سایر نواحی پشت ایجاد می شوند.
• بارداری.

گرفتگی کمر چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک متخصص شما را معاینه می کند و توانایی شما را در نشستن، ایستادن، راه رفتن و بلند کردن پاهایتان ارزیابی می کند.

همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که درد خود را در مقیاس صفر تا 10 ارزیابی کنید و با شما در مورد میزان عملکرد درد خود صحبت کند.

این ارزیابی ها به تعیین اینکه درد از کجا می آید، چقدر می توانید حرکت کنید قبل از اینکه درد شما را مجبور به توقف کند و اینکه آیا اسپاسم عضلانی دارید یا خیر، کمک می کند. آنها همچنین می توانند به رد علل جدی تر گرفتگی کمر کمک کنند.

اگر دلیلی برای مشکوک بودن وجود یک بیماری خاص وجود دارد که باعث کمر درد شما شده است، پزشک ممکن است یک یا چند آزمایش را تجویز کند:

• اشعه ایکس:

این تصاویر همراستایی استخوان های شما و اینکه آیا آرتروز یا شکستگی استخوان دارید را نشان می دهد. این تصاویر به تنهایی مشکلات نخاع، عضلات، اعصاب یا دیسک شما را نشان نمی دهند.

• ام آر آی یا سی تی اسکن:

این اسکن ها تصاویری تولید می کنند که می توانند فتق دیسک یا مشکلات استخوان ها، عضلات، بافت ها، تاندون ها، اعصاب، رباط ها و رگ های خونی را نشان دهند.

• آزمایشات خون:

اینها می توانند به تعیین اینکه آیا عفونت یا بیماری دیگری دارید که ممکن است باعث درد شما شود کمک کند.

• اسکن استخوان:

در موارد نادر، پزشک ممکن است از اسکن استخوان برای جستجوی تومورهای استخوانی یا شکستگی های فشاری ناشی از پوکی استخوان استفاده کند.

• مطالعات اعصاب:

الکترومیوگرافی (EMG) تکانه های الکتریکی تولید شده توسط اعصاب و پاسخ های ماهیچه های شما را اندازه گیری می کند. این آزمایش می تواند فشردگی عصب ناشی از فتق دیسک یا باریک شدن کانال نخاعی شما (تنگی نخاع) را تایید کند.

چگونه گرفتگی کمر را برطرف کنیم؟

برای رفع یا تسکین گرفتگی کمر برای مدت طولانی در رختخواب نمانید و کار های زیر را انجام دهید:

• فعال باشید و سعی کنید به فعالیت های روزانه خود ادامه دهید
• از داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن استفاده کنید – پاراستامول به تنهایی برای کمردرد توصیه نمی شود، اما ممکن است با مسکن دیگری استفاده شود.
• برای کاهش درد و تورم از کیسه یخ (یا کیسه نخود فرنگی یخ زده) که در یک حوله چای پیچیده شده است استفاده کنید.
• برای از بین بردن سفتی مفاصل یا اسپاسم عضلانی از کیسه حرارتی (یا بطری آب گرم) پیچیده شده در حوله چای استفاده کنید.
• سعی کنید تمرینات و حرکات کششی برای کمر درد انجام دهید

اما تعدادی از این روش های تسکین دهنده مانند روش های درمانی هستند اما راهکار های تسکین دهنده برای گرفتگی کمر به حساب می‌آیند. همیشه قبل از شروع درمان جایگزین جدید، مزایا و خطرات را با پزشک خود در میان بگذارید.

• مراقبت های کایروپراکتیک:

یک کایروپراکتیک ستون فقرات شما را دستکاری می کند تا درد شما را کاهش دهد.

• طب سوزنی:

یک پزشک طب سوزنی سوزن های نازک استریل شده را در نقاط خاصی از بدن وارد پوست می کند. تعداد فزاینده ای از شواهد علمی نشان می دهد که طب سوزنی می تواند در درمان گرفتگی کمر مفید باشد.

• تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS):

دستگاهی که با باتری کار می کند روی پوست قرار می گیرد، تکانه های الکتریکی را به ناحیه دردناک منتقل می کند. مطالعات نتایج متفاوتی را در مورد اثربخشی TENS نشان داده‌اند.

• ماساژ دادن:

اگر کمر درد شما ناشی از تنش یا کار بیش از حد عضلات است، ماساژ ممکن است کمک کند.

• یوگا:

انواع مختلفی از یوگا وجود دارد، رشته ای گسترده که شامل تمرین وضعیت ها یا ژست های خاص، تمرینات تنفسی و تکنیک های تمدد اعصاب است. یوگا می تواند عضلات را کشش و تقویت کند و وضعیت بدن را بهبود بخشد، اگرچه ممکن است لازم باشد برخی از حالت ها را در صورت تشدید علائم شما تغییر دهید.

جلوگیری از کمر درد

یکی از بهترین راه‌ها برای پیشگیری از گرفتگی کمر، قوی نگه داشتن عضلات کمر است. این مراحل را برای کمک به محافظت از کمر و جلوگیری از کمردرد دنبال کنید:

• حداقل 2 روز در هفته ورزش های تقویتی و کششی عضلات را انجام دهید.
• بایستید و صاف بنشینید.
• از انجام کارهای سنگین خودداری کنید. اگر چیزی سنگین بلند می کنید، زانوهای خود را خم کنید و پشت خود را صاف نگه دارید. به این ترتیب عضلات پای شما بیشتر کار را انجام خواهند داد.
• فعال باشید و سالم غذا بخورید. اضافه وزن می تواند به کمر شما فشار بیاورد. انجام فعالیت بدنی منظم و انتخاب غذاهای سالم می تواند به شما در حفظ وزن سالم کمک کند.

گزینه های درمانی برای گرفتگی کمر چیست؟

اکثر کمر دردها ظرف یک ماه پس از درمان خانگی بهبود می یابند. با این حال، افراد باهم متفاوت هستند و کمر درد یک بیماری پیچیده است.

برای بسیاری، درد گرفتگی کمر برای چند ماه از بین نمی رود، اما تنها تعداد کمی از آنها درد شدید و مداوم دارند.

مسکن‌های بدون نسخه و استفاده از گرما ممکن است تمام چیزی باشد که نیاز دارید. استراحت در رختخواب توصیه نمی شود.

تا جایی که می توانید به فعالیت های خود ادامه دهید. فعالیت های سبک مانند پیاده روی و فعالیت های روزانه را امتحان کنید. فعالیتی را که باعث افزایش درد می شود را متوقف کنید، اما به دلیل ترس از درد از فعالیت اجتناب نکنید.

اگر درمان‌های خانگی بعد از چند هفته جواب نداد، پزشک ممکن است داروهای قوی‌تر یا درمان‌های دیگر را پیشنهاد کند.

داروها

بسته به نوع کمر دردی که دارید، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

• مسکن های بدون نسخه (OTC):

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، دیگران) یا ناپروکسن سدیم (Aleve)، ممکن است به تسکین گرفتگی کمر کمک کنند. این داروها را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنید. استفاده بیش از حد می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر مسکن‌های OTC درد شما را تسکین نمی‌دهند، پزشک ممکن است داروهای NSAID را تجویز کند.

• شل کننده های عضلانی:

اگر کمردرد خفیف تا متوسط ​​با مسکن های OTC بهبود نیافت، پزشک ممکن است شل کننده عضلانی را نیز تجویز کند. شل کننده های عضلانی می توانند باعث سرگیجه و خواب آلودگی شما شوند.

• مسکن های موضعی درد:

این محصولات از طریق کرم ها، مرهم ها، پمادها یا چسب ها، مواد تسکین دهنده درد را از طریق پوست شما ارسال می کنند.

• مواد مخدر:

داروهای حاوی مواد افیونی مانند اکسی کدون یا هیدروکودون ممکن است برای مدت کوتاهی با نظارت دقیق پزشک استفاده شوند. مواد افیونی برای دردهای مزمن خوب کار نمی کنند، بنابراین نسخه شما معمولاً قرص هایی به ارزش کمتر از یک هفته ارائه می دهد.

• داروهای ضد افسردگی:

برخی از انواع داروهای ضد افسردگی – به ویژه دولوکستین (Cymbalta) و ضد افسردگی های سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین، نشان داده شده است که مستقل از تأثیر آنها بر افسردگی، کمر درد مزمن را تسکین می دهند.

• قرص های مکمل غذایی:

این قرص ها نیز در برخی موارد دیده شده اند به دلیل محتوایشان موجب تسکین گرفتگی کمر شدند، مانند؛ بن فیت که مکملی قوی برای استخوان ها است و با دارا بودن کلسیم، منیزیم، D3 و زینک استحکام استخوان ها را تضمین می‌کند و درد را تسکین می‌دهد.

فیزیوتراپی

یک فیزیوتراپ می تواند تمریناتی را برای افزایش انعطاف پذیری، تقویت عضلات پشت و شکم و بهبود وضعیت بدن به شما آموزش دهد. استفاده منظم از این تکنیک ها می تواند به جلوگیری از بازگشت درد و گرفتگی کمر کمک کند.

فیزیوتراپیست ها همچنین در مورد نحوه اصلاح حرکات خود در طول یک دوره کمر درد برای جلوگیری از تشدید علائم درد در حین ادامه فعالیت، آموزش می دهند.

جراحی و روش های دیگر

روش های مورد استفاده برای درمان کمر درد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تزریق کورتیزون:

اگر اقدامات دیگر درد شما را تسکین ندهد، و اگر درد شما به ساق پای شما سرایت کند، پزشک ممکن است کورتیزون – یک داروی ضد التهابی قوی – به همراه یک داروی بی‌حس کننده را به فضای اطراف نخاع (فضای اپیدورال) تزریق کند. تزریق کورتیزون به کاهش التهاب اطراف ریشه های عصبی کمک می کند، اما تسکین درد گرفتگی کمر معمولاً تنها یک یا دو ماه طول می کشد.

• نوروتومی فرکانس رادیویی:

در این روش، یک سوزن ظریف از طریق پوست شما وارد می شود تا نوک آن نزدیک ناحیه ای باشد که باعث درد شما می شود. امواج رادیویی از طریق سوزن عبور داده می شود تا به اعصاب مجاور آسیب برساند، که در رساندن سیگنال های درد به مغز اختلال ایجاد می کند.

• محرک های عصبی کاشته شده:

دستگاه‌هایی که در زیر پوست شما کاشته می‌شوند می‌توانند تکانه‌های الکتریکی را به اعصاب خاصی برسانند تا سیگنال‌های درد را مسدود کنند.

• عمل جراحی:

اگر درد بی امان همراه با درد شدید ساق پا یا ضعف عضلانی پیشرونده ناشی از فشرده سازی عصب دارید، ممکن است جراحی راه حل گرفتگی کمر شما باشد. این روش‌ها معمولاً برای دردهای مربوط به مشکلات ساختاری، مانند باریک شدن ستون فقرات (تنگی ستون فقرات) یا فتق دیسک که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده است، اختصاص دارد.

چه زمانی باید مشاوره فوری پزشکی برای گرفتگی کمر دریافت کرد

اگر درد شدید است و گرفتگی تان به گونه ای است که پس از 1 یا 2 روز از بین نرفته است و نمی توانید فعالیت های عادی روزانه خود را انجام دهید، با پزشک خود تماس بگیرید.

همیشه یادتان باشد که قبل از آسیب جدی به پزشک مراجعه کنید و جلوی شدت آن را بگیرید.

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بی حسی یا گزگز
• ضعف
• درد
• زمانی درد شما بیش از 4 هفته طول کشیده است
• کاهش وزن داشته اید

سوالات متداول

چه زمانی باید نگران کمر درد باشم؟

گرفتگی کمر زمانی خطرناک می‌شود که درد بیشتر شود، ضعیف همراهش باشد، گزگز یا بی حسی همراه درد حس شود، بیش از 4 هفته طول بکشد و یا همراه کاهش وزن باشد.

با گرفتگی کمر نشستن بهتر است یا دراز کشیدن؟

برای تسکین درد باید دراز بکشید، اما هدف نباید این باشد که به حالت نشسته برگردید، بلکه باید توانایی ایستادن و حرکت خود را بازیابید. یکی از اساتید دانشگاه هاروارد می گوید: “هدف این نیست که روی صندلی بنشینی. هدف شروع به حرکت است. راه رفتن بهتر از نشستن است.”

آیا پیاده روی برای گرفتگی کمر مفید است؟

حرکت ساده پیاده روی یکی از بهترین کارهایی است که می توانیم برای کمر درد مزمن انجام دهیم. ده تا پانزده دقیقه پیاده روی دو بار در روز به کاهش کمر درد کمک می کند.

چه اندام هایی باعث گرفتگی کمر می شوند؟

کلیه، پانکراس، آپاندیس و روده بزرگ اندام هایی هستند که ممکن است درد و یا مشکل در عملکردشان، موجب گرفتگی کمر شود.

چه مدت طول می کشد تا کمر درد از بین برود؟

گرفتگی کمر اکثر افراد در حدود یک یا دو هفته از بین می رود، اما اگر درد شما طولانی مدت یا مزمن است، زمان مراجعه به متخصص ستون فقرات فرا رسیده است.

سریع ترین راه برای بهبودی گرفتگی کمر چیست؟

برای تسکین گرفتگی کمر، از گرما یا یخ (هر کدام که احساس بهتری داشت) در ناحیه آسیب دیده استفاده کنید. یک بطری آب گرم، یک پد حرارتی که روی آن قرار دارد، یا یک پارچه گرم روی پشت خود قرار دهید. یک پارچه نازک بین پد حرارتی و پوست خود قرار دهید. یخ یا کیسه سرد را هر بار به مدت 10 تا 20 دقیقه روی آن ناحیه انجام دهید.